In 2012-13 was kunstenaar Stijn Cole in residentie van het Emile Van Dorenmuseum en maakte hij een drieluik: drie potloodtekeningen op ware grootte van de bodem in de Maten. Ze werden als een geheel, liggend in het voormalige atelier van Emile Van Doren getoond op de expo Onder de loep. Tekening en horizon werden één.
Datzelfde jaar zetten we, samen met C-mine Cultuurcentrum een tentoonstelling op waar Stijn Cole, samen met Stefan Peters en Bert Jacobs exposeerde.
De sculptuur is een bronzen afdruk op ware grootte van de rotsbedding van de Zuid-Franse watervallen van Sautadet. Met dit werk legt Cole een mentale link tussen het Emile Van Dorenmuseum als Huis van landschap en kunst en het 19e-eeuwse kunstenaarsoord Genck. Zoals vroeger kunstenaars fragmenten van het Genkse landschap in potlood of verf, op papier of doek terug meenamen naar hun ateliers of naar de volgende inspirerende plek die ze opzochten, maakte Cole de omgekeerde beweging. Hij bracht een fragment van een ander inspirerend landschap naar Genk. In brons.
De bronzen rotsbedding ligt nu in de helling tussen villa Le Coin Perdu en de Molenvijver. Het is die vijver die Emile aanzette op de helling van de Dorpsbeekvallei zijn villa te bouwen. Het water dat over deze sculptuur stroomt, verbindt villa Le Coin Perdu mentaal terug met de Molenvijver, die je vandaag de dag niet langer meer kan zien vanop het museumterrein.
