#15 - Eén met de natuur

Het Emile Van Dorenmuseum kijkt niet enkel terug naar het verleden, maar nodigt ook regelmatig hedendaagse kunstenaars uit in residentie. Zo werd in 2011 Sofie Muller uitgenodigd, met de vraag met een kunstingreep in de publieke ruimte de connectie te leggen tussen het Emile Van Dorenmuseum en de naastgelegen Welzijnscampus Portavida, die deels op voormalige grond van Emile Van Doren uitgebouwd is.
Met Tableau Vivant als resultaat.

Een omrande tuin met centraal een levende plataan en bronzen sculptuur staan sinds 2012 in de schaduw van het Sociaal Huis (vroeger rusthuis Heiderust). De knotboom wordt omarmd door de bronzen meisjesfiguur. Ze draagt de naam Fanny en is geïnspireerd op de dochter van landschapsschilder Emile Van Doren. Zij adoreerde haar vader, haar persoonlijke held. Om zijn werk in herinnering te houden schonk zij villa Le Coin Perdu met inboedel, aan het Genkse stadsbestuur. Vandaag is dit de uitvalsbasis voor de werking van het Emile Van Dorenmuseum, als huis van landschap en kunst.

Fanny klampt zich vast aan de herinnering van haar vader, aan het oude 'Genck', waar ooit landschapsschilders in grote getale doorheen de bossen en over de heidevlaktes zwierven. Fanny legt haar oor te luister tegen de gevlekte boomstam, vertrouwt hem haar geheimen toe.
De knotboom en het kind zijn in de loop der jaren in een almaar intensere omhelzing verstrengeld. Net als een schilder die de natuur op doek naar zijn hand zet, zal Fanny de groei van de boom dirigeren. Wanneer de stam zich verder rondom de kinderarmen hult, zal ook hij het gespleten bronzen beeld dichter tegen zich aandrukken. Een gevecht, of dans zo je wil, tussen natuur en sculptuur, waarbij ze gaandeweg meer en meer samensmelten. Tot ze onafscheidelijk en één zijn.

Tableau Vivant van Sofie Muller verdiept en verbreedt de betekenis van de publieke ruimte. Ze roept de herinnering van het landschapsschildersverleden van Genk op, zonder in anekdotiek of simpele esthetiek te vervallen. Een verloren landschap en verhaal uit het verleden wordt geactualiseerd en naar andere dimensie gevoerd, met het mysterieuze meisje Fanny als hoofdpersonage, een soort Alice in wonderland.

Momenteel is de omgevingsaanleg van Portavida nog in volle gang, maar in het najaar gaat het werk weer in volle glorie te bewonderen zijn.